„Standard klimatyczny” obejmuje rekomendacje opracowane w odniesieniu do sześciu obszarów oceny procesu inwestycyjnego, które zdefiniowano jako: energia, woda, zieleń i otoczenie budynku, mikroklimat otoczenia, komfort środowiska wewnętrznego, materiały i technologie budowlane.
W odniesieniu do obiektów zabytkowych, objętych ochroną konserwatorską, stosowanie „Standardu klimatycznego” jest zalecane w porozumieniu z konserwatorem zabytków. Twórcy opracowania podkreślają, że – ze względu na zmieniające się wymagania prawne oraz rozwój nowych technologii – kryteria uwzględnione w „Standardzie klimatycznym” i ich wartości graniczne mogą ulegać zmianom, a co za tym idzie powinny być aktualizowane.
Z prof. Jarosławem Müllerem z Politechniki Krakowskiej rozmawiała Ewa Szkurłat.