Marka RK dla "Miasta, które nie istnieje"

Nicolas Grospierre i jego wystawa "Miasto, które nie istnieje" to nasza lipcowa rekomendacja!

Wystawa w Bunkrze Sztuki odbywa się w ramach projektu "Wymiary utopii". Zdaniem artysty, utopie są dziś bardzo potrzebne ludzkości, gdyż żyjemy w świecie, gdzie króluje pragmatyzm. Sam chętnie praktykuje utopie w sztuce, i podróżuje po świecie śladami utopii: od krajów byłego Związku Radzieckiego po Amerykę Południową.

Nicolas Grospierre (ur. 28 września 1975 w Genewie) - fotograf. Mieszka w Warszawie.
Z wykształcenia socjolog (w latach 1997-1999 studiował w Institut d'Etudes Politiques w Paryżu i na London School of Economics). Od 1999 mieszka w Polsce.

Portretuje głównie architekturę, detale i pozostałości po okresie komunistycznym w Polsce i Europie Wschodniej. Analizuje idee stojące za wizualnymi reprezentacjami instytucji (bibliotek czy banków). Jako miłośnik estetyki późnego modernizmu i brutalizmu, odkrywa nieoczekiwane piękno tego, co zapomniane czy ignorowane. W 2008 razem z Kobasem Laksą, Grzegorzem Piątkiem i Jarosławem Trybusiem otrzymał główną nagrodę (Złotego Lwa) na 11. Biennale Architektury w Wenecji za najlepszy pawilon narodowy: Hotel Polonia. Budynków życie po życiu. Brał udział w wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych, jego fotografie były publikowane m.in. w magazynach "Piktogram", "Fluid", "Fotopozytyw" oraz w książkach (np. Warszawa w poszukiwaniu Centrum, wyd. Znak, Kraków 2005; The Wallpaper City Guide. Warsaw).

Artysta jest laureatem nagrody Paszport Polityki 2011 w kategorii sztuki wizualne

Jak pisze kuratorka wystawy: "Nicolas Grospierre na wystawie "Miasto, które nie istnieje" tworzy różne narracje na temat ideałów modernistycznej architektury. Buduje swoją wypowiedź analogicznie do architekta, który na papierze konstruuje swoją wizję miasta. Artysta tworzy budynki, które nie istnieją. Powołuje do życia autentyczne miasto mające reprezentować utopijne założenia, które nigdy do końca nie zostały zrealizowane. Artysta do utopijnych projektów dokłada tę cegiełkę, o której idealiści – wydaje się – zapominali, tj. człowieka z krwi i kości, z jego namiętnościami, potrzebą sprawowania władzy, ale także ze skłonnością do destrukcji i anarchii. Niezwykłe w swej konstrukcji prace takie jak K-Pool i Spółka czy Volkenbrasil są taką właśnie urzeczywistnioną utopią, dowodem na możliwość stworzenia tego, co praktycznie niemożliwe. Błogostan jednak bywa nie do zniesienia, bo budynki okazują się kompletnie niewygodne do zamieszkania.

Ekspozycja w Bunkrze Sztuki czynna do 26 sierpnia

Nicolas Grospierre - Miasto, które nie istnieje