Prof. K.Michalski - wspomnienie

Krzysztof Michalski - filozof, współtwórca Dni Tischnerowskich

Lubił elegancję i wygodę , miał fantastyczną pamięć do żartów i anegdot , obdarzony niezwykłym talentem do budowania ważnych instytucji, wykładowca Uniwersytetu Warszawskiego i Boston University , filozof i tłumacz, współtwórca Instytutu Nauk o Człowieku w Wiedniu i krakowskich Dni Tischnerowskich - profesor Krzysztof Michalski jest bohaterem audycji Radia Kraków pt "Czy ja mogę wstać?" Zmarłego w lutym 2013 roku, wybitnego myśliciela, wspominają jego krakowscy przyjaciele i współpracownicy : prof Ewa Kutryś rektor PWST w Krakowie, Jerzy Illg redaktor naczelny wydawnictwa ZNAK, Łukasz Tischner m in sekretarz jury nagrody Hestii i Znaku im księdza prof Józefa Tischnera, znany publicysta m in autor biografii filozofa z Łopusznej Wojciech Bonowicz oraz autorka programu Jolanta Drużyńska.

Ewa Kutryś : " Ja go odbierałam jako takiego niebywałego inspiratora [...] ale nie w taki delikatny sposób - m in tak Tischner inspirował [...] a Michalski inspirował z pewnym takim dobrym przymusem ...."

Łukasz Tischner : "... Kiedy go poznałem za sprawą ks Tischnera no to jest przede wszystkim taka elektryzująca obecność, to znaczy jak on się pojawiał, trochę podobnie było z księdzem Tischnerem, to czuło się, że JEST..."

Jerzy Illg : "... To był jakiś fenomen, Krzysztof to było zjawisko pozbawione odpowiedników. Zawsze mnie irytuje to jak słyszę, że nie ma ludzi niezastąpionych, że to jest nieprawda, tymczasem przykład Krzysztofa czy Józka Tischnera to są klasyczne takie osoby których nigdy nikt nie zastąpi, bo oni byli absolutnie wyjątkowi i niepowtarzalni ..."

Wojciech Bonowicz : " Wszyscy spotykaliśmy się z Krzysztofem ilekroć przyjeżdżał do Krakowa, głównie z okazji zebrania jury nagrody im Ks Tischnera i wtedy zawsze wcześniej dzwonił do mnie lub pisał, że mam zarezerwować stolik i że ma być spotkanie "kolegów z wojska". Formuła "kolega z wojska" obejmowała również Ewę Kutryś . I to było rzeczywiście niebywałe [...] bowiem miałem okazję uczestnictwa w takim rodzaju święta[ ... ]chodziło o taki rodzaj zabawy[...] oddechu pewnego... Chyba on tego najbardziej potrzebował ...."

[

Posłuchaj: 

]

"Czy ja mogę wstać? " wspomnienie o prof. Krzysztofie Michalskim.
Audycja powstała przy wsparciu organizacyjnym Miesięcznika ZNAK i towarzyszy 13 Dniom Tischnerowskim


"... W jednej z rozmów, rozważaniach na temat ciała, śmierci i miłości prof. Michalski powiedział: Moja śmierć nie będzie dla mnie po prostu kolejnym doświadczeniem, jakie dorzucę do skarbu zdobytych już doświadczeń. Śmierć to koniec jakichkolwiek doświadczeń. Koniec wszystkiego, co wiem. To, co wiem, nie może mi zatem pomóc w zrozumieniu jej. Dzięki niej nie zrozumiem więc również zmartwychwstania, które ją przezwycięża. Jeżeli moje życie kryje w sobie możliwość wykraczania poza wszelkie pojęcia, jakie mogę mieć o sobie, to, być może, także mojej tożsamości nie da się zrozumieć z punktu widzenia tego, co o sobie wiem..."

( fr pożegnania Dr Olgi Wysockiej – koordynatora projektów w Instytucie Adama Mickiewicza )


(J.Drużyńska)

Krzysztof Michalski (1948 - 2013) filozof i tłumacz, uczeń Leszka Kolakowskiego i Jana Patocki. Ukończył filozofie na UW w 1969. Doktorat na podstawie rozprawy Heidegger i filozofia współczesna obronił w 1974 roku
W tym samym roku rozpoczął pracę jako asystent w Instytucie Filozofii UW. Od 1986 roku był również profesorem filozofii w Departament of Philosophy w Boston University Od 1994 r profesor w Instytucie Stosowanych Nauk Społecznych UW, gdzie kierował Katedrą Erazma z Rotterdamu. W 2003 roku został profesorem tytularnym.

Należał do założycieli – obok m in Hansa -Georga Gadamera, Józefa Tischnera, Jana Błońskiego – Instytutu Nauk o Człowieku w Wiedniu (1983), którego był rektorem.
W latach 80. instytut ten stał się ważkim centrum wymiany intelektualnej i badawczej między uczonymi z Europy Środkowej i Wschodniej a środowiskami naukowymi na Zachodzie. Obecnie zaliczany jest do najważniejszych europejskich centrów naukowych, w którym realizowane są projekty z dziedzin nauk politycznych, społecznych i humanistycznych.
Był redaktorem szeregu prac zbiorowych (m.in . tomy ze spotkań czołowych filozofów i intelektualistów europejskich z Janem Pawłem II w Castel Gandolfo ), autorem wielu artykułów w prestiżowych czasopismach naukowych amerykańskich, niemieckich i in. Był też redaktorem tomów z przekładami wybranych esejów Heideggera, Gadamera oraz ich tłumaczeń (Martin Heidegger Budować, mieszkać, myśleć. Eseje wybrane , 1977; Hans-Georg Gadamer Rozum, słowo, dzieje. Szkice wybrane , 1979).
Stypendysta wielu prestiżowych fundacji (m in. Fundacji im Aleksandra von Humboldta, Fundacji Thyssena)
Od lat 80. organizował i był dyrektorem liczących się międzynarodowych seminariów, szkół letnich, sympozjów itd.
Pełnił liczne funkcje naukowe i publiczne. Był przyjacielem ks. J. Tischnera.

Odznaczony i wróżniony wieloma nagrodami i odzanczeniami m in Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2003) oraz Krzyżem Oficerskim Narodowego Orderu Zasługi - Francja 2007. Pośmiertnie, 22 lutego 2013 r., został przez prezydenta Bronisława Komorowskiego odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski

( na podstawie życiorysu w wikipiedii)