Chciałabym się zanurzyć w te 10 lat. Jak to było na samym początku?
Piotr Szewczyk: Na początku format był taki sam. Jeśli chodzi o zaproszenia, to bardzo mocno byliśmy w brązach i dopiero potem ewoluowaliśmy do różu, który towarzyszy nam od drugiej edycji festiwalu, ale zaproszenia zawsze były takie same, ponieważ pochodziły z głębi naszego serca i z potrzeby tego, żeby dzielić się folklorem. Nie chodzi tylko o wygląd, ale o intencję, a jest nią zaproszenie przyjaciół z całego świata do tego, aby podzielić się folklorem, który jest dla nas istotny nie tylko w wymiarze prezentacji na scenie, ale czymś więcej - jest naszym dziedzictwem. Przez 10 lat do Małopolski, do Myślenic przyjechało około 3000 tysięcy osób.
Natalia Nowacka: 10 lat temu było ciekawie, dlatego że mieliśmy mniej doświadczenia, ogromną chęć, żeby to zrobić i ludzi, którzy tworzyli z nami świetny zespół. To się nie zmieniło przez te 10 lat, natomiast rzeczywiście doświadczeń festiwalowych, zawodowych zyskaliśmy bardzo dużo.
Czym jest ten folklor?
Natalia Nowacka: Jesteśmy przyzwyczajeni do występów grup folklorystycznych. My przez dwa tygodnie tworzymy atmosferę folkloru. To nie jest tylko performatywny występ, czyli muzyka, taniec i śpiew, ale wierzenia, spotkania, bycie ze sobą, wszystko to, co buduje naszą codzienność.
Piotr Szewczyk: Nie do końca zależy nam tym, żeby nasi goście za każdym razem, kiedy spotykają się z publicznością, zakładali kostium ludowy, chodzi o to, żeby podzielili się swoim dziedzictwem, doświadczeniami, kodami kulturowymi, które noszą w sobie, ponieważ wyrośli w danym kręgu kulturowym. Przez ostatnie 10 lat to się nam udaje. Jeden pan, który absolutnie nie znosił osób afroamerykańskiego pochodzenia, nagle zaczął dodawać zdjęcia na Facebooku z naszymi gośćmi z Kenii. Zmieniamy wyobrażenie ludzi o tym, jak pięknie można się różnić. To jest szalenie dla mnie takie ważne i pokazuje, że nasi goście wracają.
(cała rozmowa do posłuchania)