Opowieść na dwie kobiety i cztery aktorki, opiera się na historii trójkąta małżeńskiego: kobieta rozstaje się z mężem dla innej kobiety. Powieść Nicole Müller to złożony z kilkuset krótkich fragmentów, lakoniczny, prawie protokolarny, nieciągły zapis dziejów pewnego uczucia i jego końca. To również opowieść o mechanizmach pamięci i układaniu zdań zgodnie z rytmem emocji. Te zdania zostały napisane, żeby ich autorka mogła przejść przez czas żałoby.
Polskim, poetyckim punktem odniesienia w spektaklu są erotyczne wiersze Laury Osińskiej zmyśl [ ] zmysł:
"myślę o tobie jako o największej mojej porażce/i jako o największym szczęściu"
Wszystko co istotne dzieje się "pomiędzy". Między bohaterkami tej herstorii, między słowami i między aktorkami na scenie. Między heteronormatywną "większością" a nieheteronormatywną "mniejszością”? Jak długo jeszcze będziemy dzielić miłość i sztukę ze względu na płeć kochanków czy artystów?
Spektakl powstaje trzydzieści dwa lata po wydaniu książki Nicole Müller.
scenariusz i reżyseria: Iwona Kempa
współpraca dramaturgiczna: Anna Bas
scenografia, kostiumy i projekcje: Joanna Zemanek
aranże muzyczne: Kinga “Baker” Piekarz
ruch sceniczny: Martyna Dyląg
światło: Wojciech Kiwacz
dźwięk: Bogdan Czyszczan
charakteryzacja: Artur Świetny
obsada: Martyna Dyląg, Katarzyna Galica, Martyna Krzysztofik, Natalia Strzelecka oraz Kinga “Baker” Piekarz (gitara)