Detale architektoniczne budynku Nowohuckiego Centrum Kultury w fotografiach Piotra Sieprawskiego stanowią samodzielne byty, drobiazgi wyrwane precyzyjnym kadrem ze struktury pokaźnej w swych rozmiarach budowli. To punktowo i starannie wydobyte szczegóły, które mogą umknąć mniej uważnemu widzowi. Ich konstrukcja, czasem w nieoczekiwany sposób, stwarza możliwości, by wydobyć z nich dodatkowy, artystyczny wyraz. Zdjęcia strukturalnie zdają się nawiązywać do op-artu lub abstrakcjonizmu, kierunków w sztuce działających bardziej na oko widza niż jego intelekt lub emocje. Geometryczne kształty nasuwają też skojarzenia z obrazami jakie uzyskuje się obracając tubą kalejdoskopu. Tego typu fotograficzne przedstawienie NCK jest również próbą zwrócenia uwagi na wizualny potencjał tkwiący w architektonicznym detalu, wobec którego przechodzimy często obojętnie.