Stanisław Mierzwa, fot. arch. rodziny
Uroczysta Gala rozstrzygnięcia konkursu odbyła się 14 marca w Domu Dziennikarza przy ul. Foksal 3/5. Prowadzili ją prezes SDP Krzysztof Skowroński i dziennikarka telewizyjna Anna Popek.
29.edycja konkursu SDP obejmowała prace opublikowane i wyemitowane w polskich mediach w latach 2021 – 22. Dziennikarze startowali w siedmiu kategoriach tematycznych.
Do konkursu zakwalifikowano 306 prac, z których najwięcej wpłynęło do kategorii historycznej Nagroda im. Janusza Kurtyki – 83 zgłoszenia, następnie do Nagrody im. Łukasiewicza – cywilizacja, kultura, wiedza – 66, do kategorii dziennikarstwo społeczne czyli Nagroda im. Stefana Żeromskiego – 61 prac oraz do Nagrody Dziewanowskiego o problemach międzynarodowych – 52 prace.
Prace konkursowe oceniały dwa zespoły jurorów: Jury Selekcyjne oraz Jury Główne.
Ewa Szkurłat otrzymała wyróżnienie w kategorii: Nagroda im. Janusza Kurtyki przyznawanej za publikacje o tematyce historycznej, ufundowanej przez Instytut Pamięci Narodowej, pod patronatem medialnym TVP Historia.
Stanisława Mierzwę 75 lat temu skazano w tzw. procesie krakowskim. Mógł być posłem, ministrem, pozostał wierny swoim ideałom. Jako „człowiek czystych rąk”, który uważał, że polityka bez oparcia na wartościach jest pustą grą, dbał o spuściznę Wincentego Witosa i ruchu ludowego. Na kary wiezienia skazywały go sądy II Rzeczpospolitej, Związku Radzieckiego i PRL-u. Był wierny wartościom, które wyznawał. Zapłacił za to wieloletnim więzieniem, pozbawieniem praw obywatelskich i oddaleniem od żony i czwórki dzieci.
Jeszcze jako student prawa na Uniwersytecie Jagiellońskim wstąpił w 1932 roku do Stronnictwa Ludowego.W marcu 1945 r. wraz z piętnastoma innymi przywódcami Polskiego Państwa Podziemnego został podstępnie aresztowany, a następnie sądzony w Moskwie. Po odbyciu kary wiezienia na Łubiance, po powrocie do kraju był jednym z czołowych polityków Polskiego Stronnictwa Ludowego. Poparł Stanisława Mikołajczyka, został aresztowany przed wyborami do Sejmu Ustawodawczego.
We wrześniu 1956 roku Stanisława Mierzwę ponownie wpisano go na listę adwokatów. Od 1957 r. prowadził własną kancelarię, a od 1958 r. pracował w Zespole Adwokackim w Krakowie, aż do przejścia na emeryturę w 1975.
Był inicjatorem i współorganizatorem powstałego w grudniu 1971 r. Muzeum Wincentego Witosa w Wierzchosławicach, i w styczniu 1973 r. - Towarzystwa Przyjaciół Muzeum Wincentego Witosa.
Był honorowym przewodniczącym Komitetu Budowy Pomnika Wincentego Witosa w Tarnowie, od marca 1982 roku do końca swego życia - wiceprzewodniczącym Społecznego Komitetu Budowy Pomnika Wincentego Witosa w Warszawie.
W związku z jubileuszem 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Andrzej Duda nadał Stanisławowi Mierzwie Order Orła Białego.
W audycji udział wzięli: Wojciech Mierzwa, dr Mateusz Szpytma, z-ca dyrektora Instytutu Pamięci Narodowej, dr Andrzej Kosiniak-Kamysz, Radosław Kurek z IPN w Krakowie. Wykorzystano archiwalne nagrania prof. Aliny Fitowej oraz Wincentego Mierzwy.
Teksty listów Stanisława Mierzwy do rodziny pochodzą ze strony www.stanislaw.mierzwa.org.pl czyta je Paweł Sołtysik.
