Radio Kraków
  • A
  • A
  • A
share

Złoto kosmicznego pyłu… Joanny Warchoł w Pałacu Sztuki

Malarka, graficzka, ale przede wszystkim rysowniczka. Rysunki i obiekty przestrzenne autorstwa krakowskiej artystki Joanny Warchoł oglądać można w Pałacu Sztuki na wystawie zat. „Złoto kosmicznego pyłu … Znaki przestrzeni”. Prace pochodzą z dwóch artystycznych cykli, które w sposób metaforyczny ukazują człowieka jako element wszechświata. O wystawie z Joanną Warchoł w Kole Kultury rozmawiała Jolanta Drużyńska

fot.J.Drużyńska

J.Drużyńska rozmawia z J.Warchoł

"Złoto kosmicznego pyłu … Znaki przestrzeni”  - Pałac Sztuki  kwiecień / maj 2024

Wystawa jest podsumowaniem wcześniejszych indywidualnych pokazów rysunku i obiektów przestrzennych prezentowanych publicznie od 2018 roku i zatytułowanych: „Stolik dla samotnego poety”, „Stoliki dla samotnego artysty”, „Stoliki dla samotnych artystów”, „W blasku Złotego Księżyca. Stoliki dla opuszczonych…”.    Jest także ich kontynuacją oraz rozwinięciem rysunkowego cyklu pt. „Złote Księżyce”, który zapoczątkowany został w okresie pandemii, czyli w czasie zagrożenia, strachu i tragicznych wydarzeń jakie dotknęły ludzkość. Cykle „Stolików…” wynikały z potrzeby pokłonu w stronę samotnych i opuszczonych, zaś „Złote Księżyce” stały się ucieleśnieniem pragnienia spokoju i wolności, metaforą tęsknoty, niczym nie skażonego umysłu otwartego na bodźce, których dotyk niweluje wszelkie ziemskie troski, słabości i ludzkie przywary. Obydwa cykle wzajemnie się uzupełniają i dopełniają i, choć wynikają z osobistych doświadczeń i obserwacji, dedykowane były i są wszystkim – tym zagubionym oraz poszukującym, a także tym, których dotknęła już łaska widzenia, czucia i rozumienia.

fot.J.Drużyńska

fot.J.Drużyńska

Bez względu na tytuły oraz okres powstania cykli prezentowanych prac, łączą je dwa podstawowe elementy – wszechświat, w bardzo szerokim rozumieniu znaczenia tego słowa oraz istniejący w nim człowiek, uwikłany w meandry życiowych zdarzeń, naznaczony samotnością, alienacją, stratą, opuszczeniem, bólem, niepewnością, niespełnionymi pragnieniami i niezależnymi od niego sytuacjami życiowymi, które wytyczają    niewiadomą drogę ku kresowi ziemskiego bytu. Wystawa odnosi się do problemów związanych z uniwersalnymi wartościami dotyczącymi człowieka i jego istnienia w kontekście zagadnień egzystencjalnych. Stanowi próbę ikonograficznej wizualizacji zjawisk, od doczesnej sfery trudnej egzystencji do sfery metafizycznej i ponadczasowej.
W swym podstawowym, subiektywnym założeniu, ukazuje człowieka jako element wszechświata, z którym jest nierozerwalnie związany i którego jest mikroskopijnym składnikiem, będąc integralną cząstką natury, wciąż niezgłębionej, niewytłumaczalnej i zadziwiającej w swym cudzie istnienia.

Kraków, marzec 2024 Joanna Warchoł  ( fragment) 



fot. J.Drużyńska

fot. J.Drużyńska

Joanna Warchoł  -  Urodzona w Krakowie. Absolwentka Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie – dyplom z wyróżnieniem w pracowni prof. Jana Szancenbacha w 1985 roku.

Zajmuje się malarstwem, rysunkiem, grafikę projektową i działalnością wydawniczą, tworzy unikatowe formy przestrzenne, jest autorką licznych tekstów o artystach i sztuce, kuratorką wystaw, pomysłodawczynią i realizatorką projektów artystycznych. Stypendystka Ministra Kultury i Sztuki, Prezydenta Miasta Krakowa i Wydziału Kultury i Dziedzictwa Narodowego Urzędu Miasta Krakowa. Od 2002 roku jest członkiem Zarządu ZPAP Okręgu Krakowskiego, od 2014 roku pełni funkcję Prezesa. Odznaczona Złotą Odznaką ZPAP, medalem Zasłużony dla Kultury Polskiej, Odznaczeniem Honoris Gratia i Statuetką Ikara za pracę społeczną na rzecz środowiska artystycznego Krakowa. Mieszka i pracuje w Krakowie.

Wystawie towarzyszy instalacja audiowizualna inspirowana pracami   Joanny Warchoł

dźwięk, animacje:  Michał Jandura
głos: Anna Morawska-Jandura 

https://fb.watch/rGsTnXQ-Tv/

Autor:
Jolanta Drużyńska

Wyślij opinię na temat artykułu

Najnowsze

Kontakt

Sekretariat Zarządu

12 630 61 01

Wyślij wiadomość

Dodaj pliki

Wyślij opinię